ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΜΠΙΩΝ - ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
Δευ-Παρ – 7.30-13.05
Τηλέφωνο: 22542372
Τηλεομοιότυπο: 22540450
Μενού

Ιστορικό Σχολείου

Εκπαιδευτικά ιδρύματα

Μέχρι το 1914 που λειτούργησε το πρώτο δημοτικό σχολείο τα παιδιά των Καμπιών φοιτούσαν στα γύρω χωριά.  Το παλιό σχολείο, που ήταν κτισμένο εκεί που βρίσκεται σήμερα το νέο, ήταν μονοδιδάσκαλο και αποτελείτο από δυο αίθουσες, την κυρίως αίθουσα και μια άλλη που χρησιμοποιείτο σαν βιβλιοθήκη.  Στα ανατολικά του σχολείου, υπήρχαν τρία δωμάτια που έμενε ο δάσκαλος.  Στο βάθος ήταν τα αποχωρητήρια.  Η πρόσοψη και η δυτική πλευρά του σχολείου ήταν όλο βεράντα.  Το σχολείο ήταν κτισμένο με πέτρες και αχυροπηλό και η στέγη του ήταν φτιαγμένη με ευρωπαϊκά κεραμίδια.  Το χωράφι όπου ήταν κτισμένο το παλιό καθώς επίσης και νέο σχολείο ανήκε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.  Το παλιό σχολείο στοίχισε 300 λίρες, αρκετά λεφτά για την εποχή εκείνη.

Σήμερα το νέο δημοτικό σχολείο που κτίστηκε το 1970, λειτουργεί με 3 δασκάλους και ακόμη 1 δασκάλα με 24 μαθητές.  Αποτελείται από τρεις αίθουσες και ένα γραφείο.  Άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα που λειτουργεί στα Καμπιά είναι το Περιφερειακό Νηπιαγωγείο που στεγάζεται σε αίθουσα την κοινοτικής βιβλιοθήκης.  Σ’  αυτό φοιτούν παιδιά από τα Καμπιά και τον Αναλυόντα.

Πηγή: http://www.kambiaorinis.com 

 

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΑ ΚΑΜΠΙΑ

Το  προηγούμενο σχολείο των Καμπιών ήταν κτισμένο ακριβώς στην ίδια θέση που είναι το σημερινό. Μέσα υπήρχαν δύο αίθουσες χωρισμένες μεταξύ τους με ξύλο. Στην μεγάλη ήταν η αίθουσα διδασκαλίας και για τις έξι τάξεις. Επίσης ήταν η έδρα του δασκάλου και η μεγάλη σόμπα των ξύλων. Στην ποιο μικρή αίθουσα φυλάγονταν διάφορα εργαλεία, χάρτες, βιβλία και άλλα αντικείμενα.  Στις εθνικές εορτές άνοιγαν τις πόρτες και έτσι μπορούσαν να κάνουν την γιορτή.


Υπήρχε καμάρα στο κέντρο που κρατούσε την οροφή, η οποία ήταν κατασκευασμένη από κεραμίδια της εποχής. Το πάτωμα ήταν κατασκευασμένο ολόκληρο από ξύλο. 

Γύρω – γύρω από το σχολείο υπήρχαν βεράντες πλακόστρωτες στηριζόμενες από στύλους ξύλινους που όταν ο καιρός το επέτρεπε γίνονταν εκεί τα μαθήματα.

Στην άκρη της αυλής υπήρχε μια κατοικία η οποία ήταν για τον εκάστοτε δάσκαλο για να μένει εκεί γιατί τα παλιά χρόνια ήταν δύσκολο το μεταφορικό μέσον για να πηγαίνει και να έρχεται στο χωριό.              


Πηγή: Βασίλης Αγιώτης (21 Σεπτεμβρίου 2016)